hava karanlikken keyifli de , ne zaman güneş doğuyor içimi bir hüzün kaplıyor. elimde olsa hic güneş ışığına çıkmam sanırım. zaten günde dört beş saat uyuyorum , imkansız benim için. uyku çok gereksiz bu arada , haber verim dedim. ne zaman ki uykuya ihtiyaç duymayacak şekilde evriliriz o zaman yüzüm güler. tabi bir de hep gece olsun. dünya da benim etrafında dönsün filan ...