kısa sürede okunması sıkacak yoracak ve şaire antipati beslenmesine yol açacak olan kitaplardan. bende açıkçası böyle oldu; hızla başladım, çok okudum. birçok şiir birbirinin aynısı, birkaç kelime oynamışı; birçok şiirde gereğinden fazla cinsellik var gibi geldi. hepsini ard arda okudum diye bu kadar gözüme battı belki de.

cemal süreya dizelerini severim, şairliğine söz söylemek de haddim değil tabi ki, ancak bahsettiğim hızlı okumakla kendime yaptığım aşırı yükleme nedeniyle cemal süreya'dan soğuduğumu söylemeliyim.

tavsiyem kaçınılmaz olarak şu olacak : kitabı bir iki güne sığdırmayın, arada açın bir iki şiir okuyun ve devam etmek isteseniz bile elinizden bir bırakın. emin olun daha çok tat alırsınız.