kargaların şânındanmış,
— biri söyledi, ama kim?—
yezitler gagalarına geçirdikleri kemikleri
kırıp iliklerini sömürmek için
yükselip yükselip taa yukarlardan
tak diye bırakırmış damların üzerine
garson öğlen ajansını açtığı zaman,
çatırtısı geliyordu kaval kemiklerimin
bitişikteki rum kilisesinin arduvazlarından…

“garson dedim, bana biraz sabır ver
-allah’tan isteyeceğini benden istiyorsunuz paşam, dedi.
-öyleyse bir allah ver, dedim
gitti bir daha gelmedi.”

can yücel-1972 yazı şiirinden.