bu aralar müzikten çok şey bekliyorum. hayatımda hiçbir şeye ya da kimseye, hiç bu kadar talepkar yaklaşmamıștım. tutup kendime çekmek üzere ellerimi uzattığım her şarkı, bana ondan istediğim veya beklediğim her şeyi versin istiyorum. birçoğu bunu karşılayamıyor; ender kesimden olan birkaçını ise kesinlikle aldığım yere geri bırakmıyorum. içlerinden birisi işte bu şarkı. inanılmaz bir lezzet. canlı, nefes alıyor. yükseliyor, alçalıyor. sonra adı gibi, yedinci dakikanın ortasında birden susuyor. bir şarkı kadar bile tutarlı olamayan birçok insan tanımış bir müzik aşığı olarak kopamıyorum bu şarkıdan.

bir röportajlarında bu özgün dilleri için "tonlamayla yakalanan bir tını", "öznesi dinleyen, yüklemi yaratan" gibi tanımlar kullanmışlardı. şimdi çok daha net anlıyorum neden böyle dediklerini.