1. var mı, yok mu bilemeyiz. kanıt ister, delil ister. öyle ki kendisi ile birebir iletişime geçmeden varlığı ya da yokluğu tescil edilemez.
  2. "tanrım! beni affet, sana inanmayı o kadar çok istiyorum ki. bir anlığına bile olsa, senin varolmadığından o kadar emin olabiliyorum ki. en çok da varlığına ihtiyacım olduğu anlar hoşuma gitmiyor, insanın acizliğinin son noktası, köprüden önceki son şarampol.

    cennet ve cehenneminden, iyilik ve kötülüğünden çok mecbur kaldıklarımız, gereksizce yaşadıklarımız, hiç yaşayamayacaklarımız yoruyor beni. yaptıklarımızın, yaşadıklarımızın karşılığını alamayacağımızı bilerek, sadece kendi benliğimizle, kendimize olan saygımızla, kendi varettiklerimizle sonumuza kadar yaşamak mümkün mü? bunun hakkında konuşarak ulaşacağım sonucun gereksizliği, varolmamızın bilinmeyen anlamsızlığı alıkoyuyor benden seni. tamamen yokolmaktan çok, şuan varolmak korkutuyor beni, tanrım, korkuyorum, milyonlarca ihtimalden sadece birkaçına dahil olmak korkutuyor beni, gerçekten varolmak korkutuyor beni.

    tanrım, kayboldum, sensizlikte kayboldum, varolamıyorum, eksik kaldıklarımla yaşayamıyorum.

    tanrım, beni affet, sana inanamıyorum!"

    8 şubat 2016, 02.27
    isk
  3. benim ideamdaki tanrı șu an ne durumda olduğumu görür ve bana sarılırdı. onu cok severdim.
    sonra ölürdüm ben ve onun yanına giderdim her şeyden kurtulmuş olmanın verdiği sevinçle içim kıpır kıpır. o da beni severdi.
  4. istemesse yaprak düşmezmiş
  5. olup olmadığını bilmediğim fakat olmasına da pek ihtimal vermediğimdir.
  6. tanrı'dan bir tane daha olmadığı için tanrı'dır.
  7. şeytanın kibir yapacağını bilip de bizi dünyaya sınava gönderen bir tanrı islam inancında vardır
  8. 10'lu yaşlarımda, kendisiyle barışçıl ve felsefi bir şekilde yolları ayırdığım kavram. ne bir öfke duydum, ne bir isyan.

    ama körleşmiş gözlere, sağırlaşmış kulaklara hatırlatmakta fayda var;

    dünyada en büyük savaşlar onu sahiplenenler yüzünden çıktı. en büyük günahlar onun adına işlendi.

    cennete çevirmek varken, bu dünyayı cehenneme çevirirken hayali bir cenneti düşleyenler hep onun peşinden gidenler oldu.

    sözlerime ispat mı arıyorsun? kaldır kafanı bir çevrene bak kardeşim.. tanrım yerine koyduğum vicdanıma dil uzatmadan önce de iki defa düşün.

    vazgeçtim. bir defa düşünsen bile kafi ama, işte amalar...
  9. bazen şu turgut uyar şiirinin ona bağırdığını düşünürüm:
    "ey kimse yok!.. ey bir mavinin unutulmasından
    arta kalan!..
    ey sen var mısın?..
    ey olma!..
    ah, yağmur başlayacak
    ah, yağmur başlayacak
    ah, yağmur başlayacak
    ah, yağmur başlayacak
    ah, yağmur başlayacak
    ah, yağmur başlayacak
    ah, yağmur başlayacak

    gece olsa da sussam…

    ben koşarım aşağlara koşarım
    yıkanacak boğulacak su bulsam."
    ^:turgut uyar ^