1. yalnızlığa dayanırım da, bir başınalığa asla.
    yaşlanmak hoş değil duvarlara baka, baka.
    bir dost göz arayışıyla, saat tıkırtısıyla…
    korkmam, geçinip gideriz biz mutlulukla.
    ama; ‘’günün aydın, akşamın iyi olsun'’ diyen biri olmalı.
    bir telefon sesi çalmalı ara sıra da olsa kulağımda.
    yoksa, zor değil, hiç zor değil, demli çayı bardakta karıştırıp, bir başına yudumlamak doyasıya.
    ama; ‘’ çaya kaç şeker alırsın ? ‘'diye bir ses sormalı ya ara sıra…

    elif şebnem akal
  2. bu kalabalik içinde
    yapayalnız hissetmektense
    dunyanin bir ucunda
    tek başınayım

    (bkz: şebnem ferah)
  3. bir insan yaşanmamışlığı bulunca
    onu artık hiç kimse anlatamaz
    kalır sonsuz gücünün buyruğunda
    ve bütün kesinliklerin üstünde, yalnız
    dolaşır bir ateşböceği gibi kendi aydınlığında

    edip cansever
  4. yedi gün yalnızlığını anlattı..
    sekizinci gün ben de gittim.

    şükrü erbaş / kendine konuşmak (kum, ocak 2002)
  5. şimdi evime girsem bile
    biraz sonra çıkabilirim
    madem ki bu esvaplarla ayakkaplar benim
    ve mademki sokaklar kimsenin değil
    abi