1. (bkz: vejetaryen)

    vejeteryan olsa ne güzeldi. her seferinde uzun uzun düşünürüm hangisi doğruydu diye.
  2. fransızca kökenli, "doğrudan" anlamına gelen "direkt" sözcüğünün "direk" olarak sesletimi. hatta bununla da kalmaz "dimdirek" (dosdoğru) olarak da yarı ikilemesi yapılır. ne var ki bu sesletim fransızlarda da yaygındır. nedeni ise sesbilimsel olarak açıklanabilir. eğer sözcük sonunda iki ötümsüz-patlamalı ünsüz varsa, konuşucular ikincisini sesletmeme eğilimindedir. buna bir diğer örnek de yine fransızca'dan dilimize giren "konsept" sözcüğünün "konsep" olarak sesletilmesi olabilir.
    ugo
  3. yanlış: kareografi
    doğru: koreografi
  4. çok sık karşılaştığım bir hata: gözükmek.
    doğrusu: görünmek.
  5. lanet olsun ve nalet olsun. her seferinde doğru olanı bulmak için 30 saniye civarı düşünüyorum.
  6. muhattap.
    bu aralar gözüme en çok çarpan bu.
  7. aptes - abdest

    gaste - gazete

    felan - falan, filan.
    felan nedir birader?

    yanlışı: tedeka doğrusu: tedeke
    evet türk dilindeki k harfinin telaffuzu 'ka' değil 'ke'dir.
    dolayısıyla keketece ve pekeke ve teseke telaffuzları olması gerekendir. ha kulanır mısınız bilemem, ben de yanlış formunu kullanıyorum ama rica ederim felan demeyin sinirlerim zıplıyor..
  8. yanlış: fortmanto
    doğru: portmanto
  9. 'haş' (h harfi), doğrusu 'aş' imiş.
    kargo
  10. doğru: entelektüel
    yanlış: entellektüel