böyle bir durum gerçekten var , hepimiz gözlemlemişizdir. benim önümde ki en büyük örnek babam. daha bu sabah , hep birlikte kahvaltıdayız. adam memleketten bahsetmeye başladı , özlemiş , orada şimdi mantarlar çıkmıştır , yaylaya çıkacakmış. sofradan kalktık , odama geçerken baktım çantasını topluyor . " ne yapıyorsun " dedim , " ben köye gideceğim özledim " dedi. yav yapma , etme , ramazandan sonra gideceksiniz zaten ne diye acele ediyorsun. yok dinlemiyor. adam zorla bana rezervasyon yaptırdı , çıktı gitti. bu arada memleket diye bahsettiğim de bingöl ve biz istanbul da yaşıyoruz. siz düşünün.

hayır anasını satayım ben anlamıyorum , ani kararlar alan o , çılgınlıklar yapan o , evi dağıtan , sürekli bir iş çıkartan o ama genç olan benim.

(bkz: yanılmıyorsam benim içim ölmüş)