-
işimi çok sevdiğim halde bugün ciddi ciddi ayrılmayı düşündüm..çalıştığın kişiler ne kadar önemliymiş ya. -
hani klişedir. "falan filan yapmadan önce doktorunuza danışınız." çok doğruymuş ya. öyle kendi kafama göre kullandığım bitkisel bir ilaç yüzünden bir haftadır yataktan kalkamıyorum. dün bütün gün hastanede zar zor tahlil ultrason uğraştık. neyse direkten dönmüşüz.midemdeki taş gibi ağırlık hafifledi. ama hala çok halsizim..sanırım bi daha ıhlamur bile icemiycem. -
bugün bir yandan hastalık, bir yandan duydugumuz haberler yüzünden kederliyim..hastalık benimdir ama diğerleri için bu ülke adına cidden çok üzgünüm.. -
gözlerimde bi sorun çıktı..cep telefonu, kitap artık mümkün olduğunca uzak kalmam gereken şeyler..telefona takılmadım da istediğim bi kitabı alıp gönlümce okuyamamak düşüncesi beni çok üzüyor. bugüne kadar okuduklarim için mutlu, bundan sonra okuyamiycagim bütün kitaplar için kederliyim. -
bugün bir kez daha teyid ettim, hemcinslerimi sevmediğimi...o nasıl kıro bi kadındı ya..üstelik de küstah..eşiklerden öte.. -
sanırım en çok kitap okurken iyiyim..bi de gözlerim iyi olaydı..ne fena bişey insanın kaybettikten sonra kıymetini anlaması..her türlü kayiptayim.. -
bu kimin yazısıdır bilmiyorum..ajandama yazmışım kimbilir ne zaman..
"eğer hayatınızın herhangi bir "an" ına gidip orada kalacaksın deseler yalnızca iki seyden birini seçmek isterdim.
biri, o çocukluğun bahçesindeki ağacın dalına asılı salıncakta sallanırken...
öteki, bütün hayatım boyunca en sevdiğim insanla öpüştüğüm ilk gün...
herkes aşık olmanın ortak dilini bulup yazmaya çalışıyordu. ama aslında bu kadar basitti işte. birini öptüğünde salıncak sallanır gibi hissediyorsan , aşıksın! " -
artık annesiz ve babasız bir çocuğum..bundan daha acıklı ne olabilir.. -
ablam demişti galiba geçende...babanın gölgesi ağırdır diye...böyle bi laf varmış yani..ne kadar da tatlı ve güven verici bi gölgeymis o...babasız, kanatsiz bi kuş gibiyim...yaşamak anlamsizlasiverdi birden..