görünenler ve görünmeyenler..

aslında gördüğümüz ve öyle sandığımız ne çok şeye haksızlık ediyoruz bilmeden? daha çok saçmaladıklarını görüp onun üzerinden çıkarımlar yaparken, bir yerlerde saklı gizli, ara kovanına çubuk sokanların farkında bile olmuyoruz. farkında olmuyoruz zira mükemmel gibi sandıkları kurgularından sızdırdıkları ışıklar, güne be gün açığa çıkıp daha da çok aydınlatıyor karanlık tutmak istedikleri aydınlıkları.

iyi bakacağım derken kötüye evrilen bir bakış açısına, balçığa gömülmüş kadar gömülüp ahkamlar kesebiliyoruz. yapıyoruz işte; yazık ki ön yargılarımızdan sıyrılamıyoruz. sonra, asıl hiçlik içinde gezip, hiçe bulananı da farketmez oluyoruz. kabak gibi bellidir bazen, ayan beyan ortadadır. ama ahh o saplanmışlıklar....

neyse; geç de olsa..neyse..