üniversite hayatı ile birlikte hayatımdan tamamen çıkmış olan eylemdir.

halbuki başlarda ne güzeldik. rengi rengine, deseni desenine kümelenmiş çoraplar^:anne eli değmiş gibi^ olarak bir sevgi yumağı gibi top olmuş bu samimi çekmecede giyilmeyi beklerdik. ama artık işler çok farklı. sadece açık renkler ve koyu renkler olarak tercih edilebilen, bu kalabalık çekmece hayatında, bireyin yalnızlığını konu alan bir festival filmi gibiyiz. herkes içine kapanık, kimse eşinin nerede olduğunu bilmiyor. burada günlerce, haftalarca bekliyoruz; ne bir selam ne bir sabah... baş parmak ve topuk kısımları eskimiş, yırtılmış arkadaşlarımıza dönüp bakmayacak hale geldik.

utanıyorum kendimden ve bizi bu hale getirenlerden!