superego, id, ego gibi kavramların tanımlanmasının yanı sıra id ve superegonun çatışmasının psikiyatrik hastalıklara sebep olduğunu söylemiştir freud ve bu çatışmayı düzeltmeye yarayan tedavi biçimidir psikanaliz.

yapılan meta çalışmalar ile günümüzde etkinliği istenen ölçüde kanıtlanamamıştır psikanalizin. hem bu sebeple hem patriartik yaklaşımı sebebiyle hem de çok vakit aldığı gerçeği göz önüne alındığında (haftada beş güne varan seans içerir ve tabi ki de böyle bir tedaviyi karşılayacak bir sigorta şirketi yok) modern psikiyatri kliniğinde yerini kaybetmiştir. zaten modern formu olan psikodramatik/dinamik teknik kullanılmaktadır, teorik fikirleri dışında psikanaliz öldü demek belki de yanlış olmaz.

modern psikiyatride temel terapi yöntemi bilişsel davranışsal terapidir (bkz: cognitive behavioral therapy) . temelde birçok etkene bağlı olarak insanların kafalarında algı şemaları geliştiğini ve bu algı şemalarında maladaptif yorumlamaların oluşmasının hastalık oluşumunda rolü olduğu düşünülür. bu maladaptif algı şemalarının yerine rasyonel şemaların koyulması terapinin ana hedefidir. psikanalizcilerle bilişsel terapiciler arasında çok hararetli kavgalar olmuştur bugüne kadar ancak bu son şema teorisi iki psikiyatrik akımı bir potada eritmeyi başarmıştır denilebilir. freud şemaların oluşumuna sadece cinsellik ve anneyle ilişkiyi katacakken bilişsel terapistler sosyal çevre, aile bağları vs. gibi faktörleri de eklerler.

son olaral bilişsel davranışsal terapinin psikanalize göre en önemli üstünlüğü meta analizlerle etkinliğinin gösterilmiş olmasıdır. borderline kişilik bozukluğu dışında genel anlamda bilişsel davranışsal terapi terapötik anlamda psikanalizin önündedir.

edit: imla