bugün babamın ellinci yaş günü.

yalnız uyandı. telefonuna baktı. biri turkcell, diğeri türk telekomdan iki mesajı vardı. ikisini de okudu. borçları birikmişti. mesajlar fazla yer kapladığından her ikisini de çöpe yolladı.
ayağa kalkıp lavaboya gitti. işedi, yüzünü yıkadı, tıraş olmak gelmedi içinden, bir süre öylece yüzünü izledi. bugün ellinci yaş günü olduğunu hatırlamayarak oradan ayrıldı.

evet, bugün babam yarım asırlık bir tarihin vatandaşı.

telefonda biraz oyun oynadı. snake xenzia. günlerce uğraşmıştı rekor için. bugün sonunda başardı. mutluydu. çocuklar gibi kahkaha bile attı.
sonra oyundan sıkılıp televizyonu açtı. haberleri (daha açık konuşursak haberleri sunan sunucuyu) izledi. kanalı değiştirdi. eski bir fransız filmi canını sıktı. moda programlarındaki tartışmalara geçti. on sekiz yaşına daha yeni basmış iki kız hiddetle tartışmaktaydılar. babam dediklerinden hiçbir şey anlamıyordu anlamamasına da, ne yapsın, zaman geçmeliydi işte, izliyordu.
o an, hayatında farklı bir şey oldu. karnı acıktı. dolaba gitti, dolap boştu. bu yeni bir şey değildi işte. sonra masadan üç günlük yarım çekirdek kutusunu aldı. çıt-çıt, zaman da geçiverdi. gece oldu.

bugün babamın ellinci yaş günü.

gece bulmaca çözmeye başladı. polonya"nın başkentini aradı durdu saatlerce. gelmedi aklına. kederlenip, tuvalete gitti. bir sigara yaktı, duvarı izledi. aniden, büyük bir zafer kazanmış komando veya futbolcu edasıyla, berlin diye bağırdı. babamı duyan olmamıştı. berlin, berlin diye sayıklamaya başladı. polonya"nın başkenti, berlin.
bulmacaya koştu derhal. berlin hanelere sığmıyordu. canı sıkıldı. küfürler etti. gözleri bile dolmuştu. hayatına lanet etti. yalnızlığına lanet etti. herkes el-ele, ona karşı birlik içinde savaş veriyordu.
biraz pencereden dışarıya baktı. otomobiller ve ışıklar akıyordu geceye. canı iyice sıkılmıştı.
sonra bildiğiniz gibi, yerine yattı. yeni bir güne uyandı, ve bütün bunlar bir ömür - belki de bir elli sene - devam etti.

bugün babamın doğum günü.