-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (8.79)
"her gün, daima öğleden sonra oraya gidiyor, koridorlardaki resimlere bakıyormuş gibi ağır ağır, fakat büyük bir sabırsızlıkla asıl hedefine varmak isteyen adımlarımı zorla zapt ederek geziniyor, rastgele gözüme çarpmış gibi önünde durduğum "kürk mantolu madonna"yı seyre dalıyor, ta kapılar kapanıncaya kadar orada bekliyordum."kimi tutkular rehberimiz olur yaşam boyunca. kollarıyla bizi sarar. sorgulamadan peşlerinden gideriz ve hiç pişman olmayacağımızı biliriz. yapıtlarında insanların görünmeyen yüzlerini ortaya çıkaran sabahattin ali, bu kitabında güçlü bir tutkunun resmini çiziyor. düzenin sildiği kişiliklere, yaşamın uçuculuğuna ve aşkın olanaksızlığına (?) dair, yanıtlanması zor sorular soruyor.
-
duygusal derinliği, yaşanmış karakteri ve eski zaman izleri olduğu gibi duruyor kitabın sayfalarında. mektup tarzı yazılmış (kitap raif efendi'nin anılarını yazdığı bir defterden) kitaplara ayrı bir samimiyet yüklüyorum. o hissi çok güzel vermiş sabahattin ali. üstelik şu kısmı çok dokunur yüreğime, gözlerimi doldurur:
--spoiler--
"ah maria, niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? niçin rüzgarlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? niçin yanımda değilsin?"
--spoiler--
kendimce, yürek deşen öyküler kategorisine aldığım bir kitaptır kendileri. başından kalkmadan bir solukta okudum. yüreğim hareket etti, yüreğimi buldum. muhakkak okumalısınız.