nasıl oluyor da delirmiyoruz? nasıl oluyor da aklı başında analizler yapıyoruz? bu yaşananların hiçbirini anlamıyor ve anlamak da istemiyorum. sebeplerini anlatmayın bilmek istemiyorum. sokak düğününe intihar saldırısı ne demek anlatmayın ne olur bana.

ölümden ve şiddetten beslenen her örgüt ve her kişiden nefret ediyorum. ötekinin acısına gülen, bayram yapandan tiksiniyorum. acıdan ölünmüyormuş her gün yeniden öğreniyorum. bu öğrendiğim gereksiz bilgiyle çaresiz dünyaya bakıyorum. her yaşadığımız trajediden sonra "umarım bu son olacak" diyen kendimden de midem bulanıyor.

biri bana söylesin lütfen bu dünya bu kadar acıya rağmen neden dönmeye devam ediyor?