benim bu şarkıdaki "ben mi öleyim yoksa ateş edecek misin" kısmı hep ilgimi çekmiştir. keşke ben ölsem keşke. onlar ateş etmeden ben ölsem ve bitse iş. sen bir sözlükte yazarsın, içten içten samimi samimi. çocuksa da çocuk 26 yaşında ama çocuksa da çocuk. aslında herkesin kafasına çantayı geçirirken, bazen ilgini çekene karşı çok sıcaksındır ama olma, lütfen olma, lütfen hissettirme ilgilendiğini. bir kere de ders al lütfen. eğer kendine değer veriyorsan ders al. bir kere de kendine değer ver mesela. seni herkes hoş, başarılı bulurken, sonra gelip o karanlıkca içini görüp, "yokya bu sandığımız gibi değil." deyip gitmesinler. neyse ne, nedense ne. keşke ben ölsem keşke. böyle satranç misali ilişkilerde bir kere de ben tetiği çekebilsem. çeksem eğer biliyorum, bütün o bi zamanlar sümüklü mendilimi atmadığım insanlar kapıma dizilirdi. ama kahrolası merhamet. keşke ben üzerlerine çarpı çizmek yerine camdan boşluğa bırakabilsem onları, o enkazları, o insanları, o anıları. sen samimisindir ama onlar seni troll falan sanarlar. sanarlarsa sansınlar o zaman. insanların benden uzaklaşma anını anlamıyorum. sebebini de. iyi yapıyormuşum aslında öyle önlem almakla, çanta indirip durmakla. hiçbirine yüz vermeyeceksin o erkeklerin... hiçbirine açmayacaksın saf yüreğini. hele de o türlü mendiller içinde sakladığın yüreğini. kabahat sende aslında. kabahat belki şu yüzden de sende:
-merhaba ben ahmet.
-merhaba ben çok mutsuzum. benim adım mutsuz. benim adım adsız dosya. memnun oldum çok memnun oldum tanıştığıma. öyle bakma böyle davrandığıma. çok isterdim sana patates kızartmak. kimse de bana şanfıstık demedi.

ahmet şöyle davranır sonra:
-404 not found.

keşke ben ölsem keşke. onlar ateş etmeden ölsem. onlar ateş edince ölmesem.
keşke biraz asil olsam. orda onurumla gebersem mesela...