bu mefhumun öz olanı makbuldür. tuttuğum günlüklerde, hatıra defterlerinde şu alıntıyı bulundururum:

"insan kendi bedeninin ağırlığını, hareket ettirmek istediği her yabancı cisminkinden farklı olarak, nasıl duyumsamaksızın taşırsa, aynı şekilde kendi kusurlarını ve kötülüklerini değil, ötekilerinkini farkeder yalnızca. ama buna karşılık, her bir kişinin ötekinde, içinde kendi kötülüklerini, kusurlarını, yakışıksız hareketlerini, her tür itici davranışını açıkça gördüğü bir aynası vardır. ne var ki kişi bu bağlamda, bir köpek gibi davranır çoğu zaman, içinde bizzat kendini gördüğünü bilmediğinden, bunun başka bir köpek olduğunu düşündüğünden aynaya havlayan köpek gibi." arthur schopenhauer