eskiden bu türden dezenformasyonlara kolayca kanardım. şu "liberal" görünümlü "intikamcı" eleştirilere..

"iki kişilik panço çadır kur" desen beceremeyecek tiplerin, bir ülke kurulurken zamanın ruhuna göre hareket edilmesine alaycılıkla dil uzatmasına katlanamıyorum.

adam her köşesi bağnazlık, cehalet ve yobazlıktan kokuşmuş, çaresiz ve çaresiz olduğunun bile farkında olmayan bir ahaliyi ulus kıvamına getirdi. günün gerçeklerine göre modernize etti. daha ne yapsaydı koçum, daha nasıl gönlünü hoş tutamadık senin... derdin ne aslanım senin?

kendi halinde bıraksalar bugün götündeki kıllara bakıp "vardır bi hikmeti" diyerek ortalıkta dolaşacak bi tiptin en fazla. çok uzak değil, bak ortadoğu hemen şurası.. git incele bakalım biraz.

bu arada, eğer çok duymak istiyorsan: ben de bu cümleden rahatsızım. ironi yapmıyorum, ciddiyim.

eleştirilmez değil, eleştirilir elbet. tanrı değil bunu söyleyen, insan nihayet. ama arada bariz bir fark var...

neredeyse yüzyıl sonra, bugün en küçük bir travmada hala küçük bir çocuk gibi koşa koşa o'na sığınıyorsan, hala kafaca çağdaş dünya ile birlikte gidemiyorsan, -ki bu o'nun değil, senin ayıbın- yahut seni bağımsız ve nispeten daha özgür bir birey haline getirip, şımarıkça dil uzatmanı sağlayacak kazanımları henüz sadece o'na borçluysan... ya bi zahmet haddini bil. belli ki seni var eden ilerici felsefeyi henüz daha ileriye taşıyamadın. besbelli ki henüz bunun vakti zamanı değil.

hepimizin cumhuriyet bayramı kutlu olsun.

not : özgürlükçü liboşum.