adam fawer, olasılıksız adlı kitabında hayatı boyunca hedonist yaşamış^:aslında dini bilgisi de yüksekmiş^ pascal'ın kendini şu formül sonucunda dine adadığından bahseder:

(bkz: pascal'ın kumarı)

!---- alıntı ----!

“pascal beklenen değer teorisini kullanarak hayatını dine adaması gerektiğini kanıtladı. her matematikçi gibi o da, bu soruyu bir formüle indirgedi.”

hangisi daha büyüktür?
a) beklenen değer (hedonizm yani fiziksel yaşamdan zevk alma)
ya da
b) beklenen değer (dini hayat)
varsayım…
a) olasılık (ölümden sonra hayat yok) * (hedonizmden alınacak zevk) +
olasılık (ölümden sonra hayat var) * (sonsuza dek lanetlenmek) ve
b) olasılık (ölümden sonra hayat yok) * (dinden alınacak zevk)+
olasılık (ölümden sonra hayat var)* (sonsuz mutluluk)

pascal’ın mantığı çok basitti: eğer (a) (b)’den büyükse o zaman hedonizme devam edecekti, ama
eğer (a) (b)’den küçükse o zaman dindar olmalıydı.”
“ama değişkenlerin değerlerini bilmeden bu denklemi nasıl çözdü?” diye sordu michael.
“birkaç varsayımda bulundu, örneğin, sonsuz mutluluğun değeri pozitif sonsuzdu ve sonsuza dek
lanetlenmenin değeri negatif sonsuzdu.”
sonsuz mutluluk = +00
sonsuza dek lanetlenmek =-00
“eğer bir denklemde sonsuzu kullanırsanız bu diğer her şeyi etkiler, çünkü çok büyük bir sayıdır,
böylece (a) hedonizmin beklenen değeri negatif sonsuz ve (b) dini hayatın beklenen değeri pozitif
sonsuz.”
(a) hedonizm = -00 ve (b) din = +00
o zaman
{a)< (b) böylece...
(b) beklenen değer (hedonizm) < beklenen değer (dini hayat)

!---- alıntı ----!

matematik yalan söylemez, ancak varsayım asla mutlak değişken olamaz.