yaşamında herkes bu evreden geçmiş ve maalesef çoğu insan birini merkezi haline getirdiğini farketmemiştir. ama bu fark ediş acı oluyor maalesef. onca ilgiden ve yönelimden sonra kendine "ben ne yapıyorum?" diye sormak ve bunu düşünmek insanı da dumura uğratıyor. o fark edişten sonra insan eskisi gibi olamıyor, karşıya karşı nötr ve soyut olarak yaklaşmayı fikir ediniyor ve bir süre sonra da "değmezmiş" deyip aradaki az buçuk sohbette bitiriliyor.

sorarım burda kim suçlu? haddinden fazla değer veren mi yoksa o verilen değeri anlamayan/anlamamazlıktan gelen mi?