soykırımla ataerkilliği aynı zeminde tartışmayı da pek doğru bulmadım.

ataerkillik bir suç değil, bir çeşit doğal sonuç. konunun doğurganlıkla ve ileri noktada doğum kontrol yöntemleriyle ilgisi var. insanın iki doğal dürtüsünden bir olan üremeyi bir kadın ancak bir erkeğe ait olarak yaşayabilir-di-. aksi halde yavrusunun ve dahi kendini hayatını riske atmış olurdu. bu yüzden de doğumkontrol öncesinde toplum ataerkildir. çünkü kadın erkeği bağlamak ister, her yere spermlerini saçmasın, yavrunun güvenliğini sağlasın diye birtakım haklarını feda eder. yani erkeği manipüle eder, "çamaşırını yıkıyorum, yemeğini yapıyorum, ayaklarını yıkıyorum, sen ne dersen odur gerekirse köle gibi yaşarım"a kadar gidebilir. erkek de döner bakar ne gezcem daldan dala burda kral olurum der durur evinin başında iktidarın tadını çıkarır. doğal döngüde erkeğin çiftleşmesinin kendi üzerinde bir çeşit sorumluluğu yok gibi görünüyor,çünkü doğurgan değil. eğer ahlaki bakmazsak durum bu.

ne zamanki doğum kontrol yöntemleri gelişir, yaygınlaşır kadın da artık cinsel dürtülerini hamile kalma riski olmadan istediği şekilde bastırır, yaşar o zaman ataerkilden eser kalmaz.

olayın cinsiyetçi hal almasının nedeni erkeğin beden ya da zeka gücü değil yani, bütün mesele yavrunun hayatı. yavrunun dünyaya geliş biçimi de gayet cinsiyetçi bir durum erkekler doğuramıyor sonuçta. erkeğin karnı şişmiyor ya da memesinden süt gelmiyor hep kadın hep kadın. olayın bütün yükü doğal olarak kadında zaten. erkeğin ahlaki davranması gerekiyor sadece ve toplum düzeni erkeği bir şekilde ahlaki davranmaya zorluyor, evlensin evinin direği olsun babası olsun ağası paşası olsun yavrusunun başında dursun diye pohpohluyor. yoksa bir insan seks yaptı diye neden bir yığın ahlaki döngünün içine girsin ki? ataerkil toplum özünde anne ve yavruyu sağlıklı şekilde hayatta tutmak uğruna erkeği ahlaki davranmaya zorlar, ataerkillik budur ve bir çeşit suç değildir.

ha şimdi adam gelmiş 2015 türkiye'sinde kadın istemezse gayet hamile kalmadan cinsellik yaşayabiliyorken efendim ben erkeğim ulan falan demeye kalkarsa zaten biz ona cahil diyoruz, öğrenecek diyoruz. bu aynı zamanda yanında şunu getirir; erkek hayran olmadığı bir kadının başında durmaz. dolayısıyla ataerkilliğin ekmeğini yiyen binlerce kadın ve erkek benzer şekilde açıkta kalır. yine döner ona tutunur kendini var edemezse, ilkellikte mutluluk bulur.

soykırım doğal bir sonuç değil, bir çeşit vahşet. ermeni soykırımı yok demekle ya da vardır demekle soykırım iyi bir şeydir demek çok farklı konular. yoldan birini çevirip özgürce sorabiliriz sence insanları toplu halde katletmek güzel bir şey mi dersek o da gönül rahatlığıyla hayır çok kötü diyebilir. ama ermeni soykırımı var mıdır? dersek "bilmiyorum, yoktur vardır" gibi çeşitli cevaplar duyabiliriz.