bakmayın siz dergahta melun melun oturduklarına, cübbeli ahmet hocanın müritleri cin gibidir, havada kaparlar. lakin konumuz ayetel kürsi okuyunca dükkanı kaç meleğin koruyacağı değil. o sebepten tekrarlayalım: yıllardır harcanan paraya nispetle ortada bir başarı yok, dolayısıyla tebrik edilecek bir durum da yok. ülkenin önde gelen sermaye gruplarından biri olan ülker, spora ayırdığı bütçeyi rantable kullanamamıştır. bunun ötesinde azizin kaç müridi var, hangi dergahta toplanırlar, kaç rekat kılarlar, bunlar teolojinin konusu.

kamuya mal olmuş büyük kulüplerin taraftarı olmak bir ülkenin yurttaşı olmak gibidir. kulüp yöneticileriyle özdeşleşmeye, onların eylemlerini savunmak zorunda hissetmeye gerek yoktur. reis çalıyorsa mesela yurttaş da hırsız değil, ona iman etmesin, mazur göstermeye çalışmasın, elinden geldiğince karşı çıksın yeter; niye türkiye'de doğdun, isveç yurttaşı olaydın diyecek halimiz yok. olanlar fetoreliyadan ibarettir deniliyorsa moral ve/veya mental vaziyet sıkıntılı, psikiyatriyi de üfürükçü hocalar gibi yararsız bulsam da tekrardan geçmiş olsun...