lisede bir edebiyat hocam "benim dersimde hakaret edebilirsiniz ama küfretmek yasak" diye bir açılış yapıp küfür-hakaret ayrımını "bel altı" olup olmaması ile belirlemişti. biraz önce bunun genel geçerliğine dair bir araştırma yaptım ama herhangi bir bilgiye ulaşamadım. lakin ben bunu hep böyle kabul etmişimdir. sonuçta "yavşak" ile "senin belanı sikerim çocuk" arasında bir fark olmalıydı. dolayısıyla küfür deyince benim aklıma cinsel birlikteliği işaret eden sözler gelir.

ek olarak küfretmenin taciz, tecavüz ve kadın cinayetleri ile herhangi bir bağlantısı olduğunu düşünmüyorum. dillerinde küfür bulundurmayan japonların "chikan" kültürünü ve bunun önüne geçmek için ne kadar çaba sarfettiklerini araştırırsanız neden böyle düşündüğümü anlayabilirsiniz.

bunların yanında bahsi geçen iki konunun da bastırılmış cinsellik ve öfkeyi dışa vurma yolu olduğunu göz önünde bulundurunca, küfretmek bana biraz masum gözüküyor. tabi siz yine bokunu çıkarmayın.