başta birleşmiş milletler, amerikan parlamentosu, avrupa konseyi gibi kuruluşlar ve haliyle ermenistan başta olmak üzere bildiğim kadarıyla 30'a yakın ülke kabul ederken türkiye ve saydıklarımın dışında kalanların bir kısmı reddediyor, soykırım olarak tanımlamıyor ya da sadece katliam gibi ifadeler kullanıyor. bu noktada devreye giren siyasi ve ekonomik çıkarlar hepimizin malumu. milliyetçi duygularsa bana göre en masum etken.

gördüğüm en büyük problem soykırımın olup olmadığına dair kararın siyasilerin oylarıyla veriliyor olması.

soykırım gerçekleşmiş veya gerçekleşmemiştir. bu bir incelemenin, tarihi bir araştırmanın konusu olabilir ancak. bunun kararı 21. yüzyılda yaşayan seçilmişlerin parlamentoda kaldırdıkları parmaklarla dakikalar içinde verilemez.

her iki görüşü savunanlar da bazı belgeler ortaya koyuyor elbet ama yine de belgeler okunurken, yorumlanırken bir takım değişkenler devreye giriyor ne yazık ki.

tüm bunların ışığında, -bunun mümkün olmadığını hepimiz bilsek de- ortak bir akıl tarafından siyasi, ekonomik, duygusal tüm etkenlerden arındırılmış bir araştırma yapılmadıkça somut bir sonuç elde edilemeyecek gibi duruyor. o güne kadar ben dahil herkes, her kurum ya da her ülke kendi kararını kendi verecek.