vazgeçilmez olana saplandım, çukura düştüm; aslan kafesine. alkışlanacağım tek bir gün için mi bu çırpınışlar..., beni sevdiğini söyleyeceğin gün için mi... yazmak beni sokaklara tüküren bir orospu yaptı. başka kostümlerle, başka başka örtülerle, kendimle yalancıktan arkadaş oldum. veda, kar oldum dostlarıma. oturmuş içimi yalayan bir sığınak kusuyorum. baştan beri yalancıyım; bak ölüme bile inandım