eskiden severdim kutlamayı, bazı konularla ilgili doygunluk geldiğini anlamama yaradı kendisi son zamanlarda. ne arkadaşlarımla bir araya gelmeye çalıştım ne ailemle. ama sağolsun hepsi belki alışkanlıktan -normalde kutladığım için- belki içlerinden geldiklerinden kutladı. 2-3 pasta üfledim bir iki kez yemeğe çıktım bir iki kişiyle de kahve içtim. ama içimdeki o kutlama istediği kaçmış. akşamı evimde tek başıma daha önce özel günler için getirdiğim bir içkiyi aldım önüme güzel bir film açtım. sanırım yaşlanıyorum.