barış bıçakçı okumaktan büyük keyif aldığım bir yazar. sade, hayatın içinden anlattıkları öyle gerçekçi geliyor ki kulağa sanki öyküdeki yaşananlar bizim evin karşı dairesinde olup bitmekte.

herkes herkesle dostmuş gibi‘dekinden çok da farklı olmayan bir anlatımı var bu kitabın da. olaylar, kişiler bir yerlerde hep birbirine bağlanıyor, hayatlar hep birbirine dokunuyor. yakınlık kuracağınız, hatta belki de kendinizle kıyaslayacağınız karakterler, altını çizecek “işte tam olarak bu.” diyeceğiniz cümleler bulunuyor bu öyküde de illaki.

136 sayfaymış gibi görünse de aslında çok daha kısa bir öykü kitabı 'bir süre yere paralel gittikten sonra'. çok fazla başlığa ayrılmış, her başlığa ayrıldığında da 2 sayfalık baştan sondan boşluklar bırakılmış ee haliyle 50 60 sayfalık kitap olmuş 136 sayfa. bu hali pek sevmesem de çok da önemli bir sorun olarak görmüyorum. kitap kısacık ama anlattıkları epey uzun ve derinlikli.

barış bıçakçı'nın kaleminden insan manzaralarıyla, gene ankara fonunda, 1 2 saat geçirmek elbette sizi azaltmayacak arttıracaktır, tavsiye ederim.