kıskanmanın da bir adabı vardır. ve biraz kendine güvenmek ile alakalıdır. ben biriyle birlikteysem, ona ne kadar güveniyor olursam olayım, bir hatun kişisi gözüme sokarcasına yavşarsa, kimse benden kıskanmamamı beklemesin. o zaman kıskanırım ve bu benim kendime veya ona olan güvenimle alakalı bir şey değil.

bence herkes kıskanır. her ne kadar "kıskanç değilim ben" dese de kıskanır. bu insanın en doğal sahiplenme ve aitlik hissiyatının sonucudur.

her şeyde olduğu gibi kıskanmanın da fazlası ve azı zarardır. altın ortayı tutturmak lazım şahsen.