pencereden kar geliyor, aç gözünü dünya
uzaklarda bir kör iskele, eski bir mavna
garip ömrüm düş görüyor, yaz yazabilirsen
avucumda bir kurşun kalem, bir beyaz sayfa

ansızın içimden bir gökyüzü kanatlanıp uçuyor
ağacımda bir küçük kuş
dünyamız yıkanmış yunmuş
birader şırnak’tan dönmüş, vay geliyor
hiç sebebi yokken durup durup durup durup gülüyor

boğazımda kördüğüm var, çöz çözebilirsen
kapılarda sır fısıltılar, ismini söyler
geceler dostun mu oldu, yum gözünü dinlen
gözlerinden uyku kuşları uçtu mu birader

kar beyazı aklı gidip gidip gidip gidip geliyor
adımı sordu unutmuş,
türküsünü dağlar yutmuş
düşünde gerçek tutuşmuş, vay yanıyor
hiç sebebi yokken durup durup durup durup gülüyor...

ezginin günlüğü'nün her şey yolunda albümünün kapanış şarkısı olan bu parçanın askerde sendroma uğrayan birini anlattığını çok sonradan anladım. ergen zamanımda anlamamam iyi olmuş, belki de ezginin günlüğünden soğurdum. aman diyelim(*:swh).