özdemir asaf

Kimdir?

gerçek adı halit özdemir arun'dur. 11 haziran 1923 tarihinde ankara'da doğdu. şura-ı devlet'in kurucularından mehmet asaf'ın oğludur. 1930 yılında babasını kaybetti. yine o yıl galatasaray lisesi'ne kayıt oldu. yıl 1941 olduğunda lise son sınıfta sınav ile kabataş erkek lisesine geçiş yaptı ve bir yıl sonra mezun oldu. istanbul üniversitesi hukuk fakültesi'ne giriş yaptı, daha sonra iktisaf fakültesi ve gazetecilik enstitüsü deneyimleri oldu ancak 1947 yılında eğitimini yarıda bıraktı. kısa bir süre sigortacılık yaptı. tanin ve zaman adlı gazetelerde çevirmen olarak çalıştı. servet-i fünun isimli ilk yazısı uyanış dergisinde yayımlandı. 1951 yılına gelindiğinde matbaacılığa atıldı ve kendi şiir kitaplarını da basacağı sanat basımevi'ni kurdu. 4 yıl sonra 1955?te yuvarlak masa yayınları'nı kurdu ve kendi kitaplarını bu isim altında yayımladı. 28 ocak 1981?de gözlerini yumdu. ilk eşi sebahat selma tezakın'dan bir kızı, ikinci eşi yıldız moran'dan üç oğlu vardır. şiirleri genel olarak dörtlük ve ikiliklerden oluşur. yoğun ve kısa bir söyleyiş özelliği vardır. düşünce ile duygu yoğunluğuyla beraber, taşlama ve alay şiirine egemen olan etmenlerdir. en çok kullandığı ayrılık, sevgi ve ölüm temaları son dönemde şiirlerinde yerini kaçış ve umutsuzluğun tedirginliğine dönüşmüştür. onun inandığı şiirde bir anlam ve görüşün yansatılmasının gerekliliğidir. geleneksel türk şiiri ve batı şiirinin harmanlamasıyla son derece zengin bir sanat değeri oluşturmuştur. günümüzde bazı rock müzisyenleri tarafından şiirleri bestelenmiştir. feridun düzağaç, lavinya adlı şiirini bestelemiştir. duman grubu da özdemir asaf'ın şiirlerinden esinlenerek şarkılar yapmıştır.

  1. kendinden ayrı düşenlere:

    "her yeni yaş içindir

    beni bundan böyle
    beklese-beklese
    hüzün bekler,
    çağırsa-çağırsa
    hüzün.

    neden mi?
    neden olacak..
    o kadar gezilip görüldü ki..
    hep ben bir şeyden,
    bir yer'den
    bir kimse'den uzaktaydım
    ve kendimden.

    ölüm beklemez beni..
    çünkü, ben gene de
    bir şeye
    bir yer'e
    ya da bir kimseye giderken de
    kendimden uzakta olacağım.

    işte bunun adı hüzündür."

mesaj gönder