-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (9.50)
"locke lamora'nın yalanları en sevdiğim on kitap arasında bulunuyor. belki de ilk beştedir. kitabı okumadıysanız, okumalısınız. okuduysanız, muhtemelen yeniden okumalısınız…"
-patrick rothfuss-
"canlı, orijinal ve çekici. muhteşem bir şekilde yazılmış."
-george r.r. martin-
"boğazında kanayan bir kesik olsa ve bir hekim o kesiği dikmeye çalışsa lamora iğneyle ipliği çalar ve kahkahalar atarak geberip gider. çocuk… çok fazla çalıyor." camorr şehri, tarihi boyunca pek çok soysuzluğa, yolsuzluğa, uğursuzluğa, hırsızlığa tanıklık etmiş, büyülü atmosferinde her birini tek tek sindirebilmiştir; camorr'un belası'nın ismi şehrin nemli duvarlarında yankılanana dek… camorr'un belası'nın yenilmez bir silahşor, usta bir hırsız, duvarlardan geçebilen bir hayalet ve fakirlerin dostu olduğu söylenir. işte o efsanevi "bela" narin yapılı, gözü kara ve becerikli locke lamora'dır. locke kimsenin beceremediği bir ustalıkla zenginleri soymasına rağmen, bir başka efsanedeki büyük okçunun aksine çaldıklarından fakirlere tek bir kuruş bile koklatmaz. locke'un tüm kazancı kendisi ve isimlerinin hakkını fazlasıyla veren hırsızlar çetesi centilmen piçler içindir.
onların sahip olduğu tek ev olan ve her türlü dümen, hile ve numaralarını gerçekleştirdikleri kadim camorr şehrinin kaprisli ve renkli yeraltı dünyası, içten içe çürümekte ve gizli bir savaş yüzünden parçalanmaktadır. tek ayak üzerinde onlarca yalan söyleyen locke ve çetesi, bu büyülü dünyada bu kez tek ayaklarını bile yere basamadan içerisine düştükleri ölüm oyunundan kurtulmak zorundadır. yarattığı dünya ve kuvvetli kalemi sayesinde patrick rothfuss, brandon sanderson gibi isimlerle adı sık sık anılan scott lynch, çarpıcı romanı locke lamora'nın yalanları'ında bir macera kitabının sürükleyiciliğini, bir fantastik kitabın yaratıcılığıyla birleştirip üzerine george r. r. martin'in okuyucuyu beklemediği yerden vurmayı başaran anlatımını katıp, bizlere eşsiz bir hayal dünyası sunuyor.
-
biraz uzun sürdü ama serinin ikinci kitabı olan kızıl gökler altında kızıl denizler'i de bitirdim nihayet.
yine çok heyecanlıydı. locke'un planlarında oradan oraya savrulup durduk. yormayan olay örgüsü , zekice tasarlanmış karakterler , mizah dolu diyaloglar ile dolu doluydu. gemicilik veya denizcilik namına hiç bir bilgim olmamasına ve ilgi duymamama rağmen ilgiyle okudum kitabı.
serinin benim için tek kusuru uzun vadeli bir alt yapıya sahip olmaması. okuduğum diğer fantastik serilerde güncel maceradan maceraya koşulurken illa ki bir alt yapı olurdu. arka planda esas bir konu işenir , her adımda o konuya biraz daha aşina olurduk. böylece okurun merakı bir yandan artarken diğer yandan tatmin edilir , okuma hazzı üst noktalara taşardı. ama bu seride bu yok malesef. kahramanlarımız maceradan maceraya koşuyor , kitabın başındaki konu sonunda gerçekten sonlanmış oluyor ve yeni maceralarını beklemeye başlıyoruz. evet bir iki tane arka plan konusu var ama sadece varlar. ne bir ipucu ne de merak uyandıracak bir cümle malesef yok. bu demek değil ki kitap için kötü. alışıldık fantastik seri ölçütlerinden biraz daha farklı bir tarz. kesinlikle sıkmıyor veya okuma zevkini baltalamıyor. şu hafta yoğun olmasaydım 2-3 gün içerisinde bitirebileceğim bir akıcılığa sahip.
son olarak ihtaki'nin yayın programına göre serinin üçüncü kitabı 2016 senesinde raflarda olacak. seri okumanın külfeti de bu sanırım. devam kitapları için sürekli seneler beklememiz gerekiyor.