fikir hırsızlığının, facebook vb. ortamlarda aynı kesim tarafından aşağılanan "resimli roman" tarzında sığ ve grameri bozuk, bol ünlemiyle etkisini yitirip komediye dönüşen ne ciddi ne mizahi görsellerin zincirleme paylaşı ("forward") furyasıyla tüketim kültürünü körüklemesinin ve en nihayetinde bireyin dünyaya başkalarının değil, kendi gözleriyle bakması gerektiğinin altını çizdiğim yazı bile, ilginçtir, kötülenmiş. art niyete aşinayım fakat eğitime cevap vermeyen bireylere ne için yazıp çizmek gerektiği sualini kendime yıllar sonra yeniden sordum. cevap alabildiğim zaman üstüne bir şeyler karalarım. o zamana değin, heba salgınına yakalanmamak üzere, huzurdan, kendi huzuruma çekiliyorum.