iyilik bakiyse, kötülük, geriye kalan tek gerçektir. ve tam da bu sebeple geçici olandır. ve her zaman kısıtlı kalandır. her ne kadar ayağına kağıt sıkıştırılmış olsa bile, o masa bir şekilde, bir vakit, sallanmaya yeniden devam edecektir. sihir hiçbir zaman kaybolmaz. kesinlik hiçbir zaman kazanılmaz. artık vardım, demeyi istemek sadece kötü niyettir.

kötülüğün eylemlerimdeki açıklaması şu şekilde olabilir: sadece, arada bir de olsa, hiçbir şeyin sonuna varmamış olduğumu unutmayarak, rahatlamaya ihtiyacım var. nadiren de olsa, masanın sallantısını durdurmaya ihtiyacım var. ama bunun ne başkasıyla, ne ilişki içerisindeki benle, ne de ilişkinin kendisiyle bir alakası yoktur. ya da beni bu an ve konuma taşımış her şeyle alakası vardır.

iyiliğin baki olduğu düşüncesi, benim için tek koşuldur. o zaman kişinin haksızlığında bile bir haklılık mevcuttur. o zaman ilişkiler de kesikli değil; köşesiz, akışkan ve sonsuzdur. duraklar ise arada bir bilinçli ya da zorunlu olarak açılmış deliklerdir.