acıyı ya da sevinci herkes anlatabilir. bazıları öyle bir yolla yapar ki, hafızanıza kazınır acı. sızı içinize yerleşir.
italyan yönetmen abartısız ve gerçekçi bir kesit öyküsü sunuyor.
medeniyete giden yolda acıyı, fakirliği, açlığı, çaresizliği anlatan filmler ve kitaplar kilometre taşlarıdır.
bu film de bir kilometre taşı bence. toplumuna ilerleme yönünde ivme kazandırmış güzel bir film.
en beğendiğim bölümü kadının çarşafsız da uyuyabiliriz diyerek çarşafları yıkayıp satmasıydı.
aslında başka bir sahne de çok etkileyici idi
ada'm eşine falcıya gittiği için kızmasına rağmen, bisikleti çalınınca soluğu kadının yanında almıştı.
deniz'e düşen yılana sarılır; atasözünün bu kadar güzel anlatılabildiği ikinci bir sahne hatırlamıyorum.
izleyin derim ben ama düşünmek için...
bu arada film isimleri niye türkçe değil yaaaaa!
bu filmin adi
bisiklet hirsizlari