bir arkadaşımın hayatta başarı kıstasının "mutluluk" olduğunu fark ettikten sonra beni biraz rahatsız etmeye başladı bu durum. mutluluk, refah elbette hayatta dikkate alınması gereken, haklı olarak elde edilmek istenen kavramlardır. yalnız refah, alım gücü, yaşam kalitesi gibi kavramların sadece istatistiklerde yer alıp, günlük hayatta kendine yer bulan yegane kavramın "mutluluk" olması ise dikkate değer bir durumdur. ortalama insan için yüzeysel bir refah kıstasıdır da diyebiliriz ama onun bir hayat amacı haline gelmiş olduğunu gözden kaçırmamalıyız. mutlululuğu elde etmeyen insanın elinden onu aldığınızda da geriye hiçbir şey kalmıyor. mutluluk elde etme yolunda heder olanların yeni hedefi huzur olsa da pratikte mutluluktan pek farklı değil bana kalırsa. dahası huzurun elde edilmesini -romantik olduğu kadar- daha güç bulurum. (bkz: huzur - ahmet hamdi tanpınar)

yukarıda bahsettiğim arkadaşımla ilgili durumun farkına vardıktan sonra mutluluğun her an yaşanabilecek bir hal olmadığını, dolayısıyla onu sürekli elde etmenin de beyhude bir çaba olduğundan bahsetmiştim. yerine ise erdemi önermiştim.