ben şu günlük olayını ikiye ayırdım. bir tanesi gün içinde yaptıklarım, direkt olarak gözlemci bakış açısıyla, diğeri ise arada sırada kafama estiğimde yazdığım, daha duygusal yazılar, kendi içimdekiler. ikincisinde bazı düşüncelerimi yazarken kendim bile korkuyorum, düşünürken o kadar tehlikeli gelmese de somuta dönüştüğünde ürkütücü oluyor bazı kelimeler, cümleler. ikisi de tabi ki defterlerde saklılar, onlar da ulu orta yerde aslında ama okuyan yok, teşekkür ederim beraber kaldıklarıma ^^