"çalsın sazlar" filmini izliyoruz. sonu biraz duygusal. ağladığımı belli etmemeye çalışıyorum. onun yanakları ıslanmış. şaşırıyorum. "ağladın mı sen?" diyorum. "etkileyiciydi. sen ağlamadın mı?" diyor. susuyorum.

"iftarlık gazoz"u izliyoruz. âdem ağlatıyor beni. başımı omzuna koyuyorum. saçım ıslanıyor. şaşırıyorum.

candan'ın sesi geliyor kulağıma: "zengin çocukla fakir kızın aşkına / bir türlü kavuşup mutlu olmayışına / gözüm doluyorsa hâlâ / korkmaya gerek yok / yaşıyorum demektir."