bugün burada bulunan herkes, hayatında en az bir kez yardıma ihtiyacı olan bir sevdiğine bakacak ve aynı soruyu soracaktır.

"yardım etmeye hazırız tanrı'm, ama ya, bir şeye ihtiyacı yoksa?"

bize yakın olanlara her zaman yardım edemediğimiz doğrudur.
neden, hangi parçamızı vereceğimizi bilemememiz... ya da daha çok, vermek istediğimiz parçamızın istenmemesidir. bu yüzden birlikte yaşadığımız insanların bizden kaçtıklarını bilsek de onları yine de sevebiliriz. onları tamamen ama tam olarak anlamadan sevebiliriz…
(bkz: a river runs through it)