ankara'nın simgesi, insanların ortak buluşma adresidir dost kitabevi.

lise zamanlarında önünde buluştuğumuz, lisenin bitmesiyle kitaplara sarıldığım dönemlerde ise hem kitap almak için hem de gezmek için gittiğim yerdi. hiç kitap almadan, sadece yeni ve eski kitaplara bakındığım, birkaç sayfasını ayaküstü okuduğum, konser&spor müsabakaları için bilet kuyruklarına girdiğim çok olmuştur. birçok ankaralı için efsane olmuş yerdir aslında. kimi sevgilisini bekler önünde kimi de arkadaşını. bu yüzden hemen hemen herkesin yolu düşer dost'a.

bazen önünde birini beklerken yan tarafta ya da karşı taraftaki cd vs satan dost'un önünde enstrüman çalan insanları dinlersin. o azıcık dinlediğin müzik belki senin tüm kafa yorgunluğunu alır, götürür.

fiyat bakımından belki biraz pahalı geliyordu bize ama yine de oradan hiç geri kalmadık. benim gibi düşünen çok insan için bir kaçamak yeriydi aslında. hayattan, okuldan, çevreden kaçıp sığındığın bir liman. o kısa zaman diliminde bile kitapların içinde kaybolmak ve dost'un içinde dolaşmak çok güzeldi.

yenilenmiş halini daha görmemekle birlikte merakla gitmek istiyorum. hayat gayesinden dolayı uzaklaştık oralardan. ama yeni halini gördüğüm birkaç fotoğraf karesi şimdiden sevdirdi kendisini. umarım eski tadını alabilirim yeni haliyle.