bir yanda; artık tek başına, rüzgarda savrularak da olsa ayakta durabilmenin gerektiğini bilmenin getirdiği sorumluluk bastırır omuzlarına, ana, baba, bacı, gardaş nafile... artık dimdik durması gereken bir bireysindir, şakaya gelmez yaşamak. dünyaya meydan okurcasına ayakları yere sağlam basmayı öğütler hayat insana.

diğer yanda; aslında olgun bir insan olarak hayata yeniden başlıyormuşsun hissi. gezeceğin ne çok yer, okuyacağın ne çok kitap, sevişeceğin ne çok kadın.... hepsi seni bekler birkaç adım ötende.

böyle bir şeydir 30 yaş bunalımı, türlü yaşanacak hatıralara gebedir, türlü pişmanlıklar içerir. herşeye rağmen arkada bıraktığın ilk gençlik yıllarının çoşkusunu hatırlayıp için burkulur.