-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (8.67)
bir idam mahkûmunun son günü, dünya edebiyatının ölümsüzlerinden victor hugo'nun (1802-1885) yirmi altı yaşında yazdığı bir gençlik yapıtıdır. victor hugo'nun içerik olarak bu romandaki amacı çok yalın, çok açık: idam cezasının hem trajik, hem de saçma yanını göstermek. onun büyüklüğünde, onun dehasında bir yazar için böyle bir savı insani ve etik boyutlarıyla sergileyerek kanıtlamak hiç de güç değil. ama bu romanın büyük önemi başka özelliklerinden kaynaklanıyor. bu yapıt, birinci tekil kişi ben ile yazılan romanın ilk örneği. daha önce böyle bir yöntem bilinmiyor. demek ki bu özelliğiyle bir yol açıcı, bir öncü bu roman. roman kahramanının da dediği gibi, bir tür zihinsel otopsi olan bu romanda, modern edebiyatın ilk iç monoloğu ile karşılaşıyoruz. bir idam mahkûmunun son günü, bir yazınsal yenilik olan samuel beckett ve georges bataille'ı haber veriyor. bu da romanın bir başka önemli özelliği. bataille ve beckett'i tanıdıktan sonra bu romanı daha iyi kavrıyoruz. idam mahkûmunun kendisine ironik bir gözle bir başkası olarak bakışı ise, victor hugo'nun arthur rimbaud'dan kırk yıl önce 'ben bir başkasıdır' düşüncesini yaşamış olduğunu gösteriyor.
(kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)
-
idam cezasını bir insanlık suçu olarak dile getiren metinlerden biri. insanlık suçu, çünkü ne olursa olsun öldürme "hakkı" gibi uydurma, temelsiz bir eylem kabul edilemez ve maalesef yaşadığımız coğrafyayla birleştirdiğimizde idam cezası, yani suçluyu öldürmek adaleti sağlamıyor. bu tarafından da bakabiliriz.
!---- spoiler ----!
kitabı en iyi yapan şeylerden biri idam mahkumunun suçunun ne olduğunun söylenmemesi belki de. hepimizi galeyana getirip "oh olsun" dedirtecek bir suç da olabilir bu; zavallı, masum bir insanın boş yere ölüme mahkum edilişi de. ne fark eder?
her ne olursa olsun, ölüm değil adalettir aslolan. hugo da idam mahkumunun suçunu açık etmeyerek bunu demeye getirmiş olabilir.
!---- spoiler ----!