-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (7.39)
"hiç uykum yok. hiç uyuyamıyorum. domuz gibi içiyorum. ama gözlerimi kapalı bile tutamıyorum. sabaha beş saat var. annemi düşünüyorum. nerededir şimdi? aynada kendime bakıyorum bazen. ve tek kelime etmesem bile vücudum yaşadıklarımı, hayattan ne anladığımı anlatmaya yetiyor. sağ omuzuma kendi çizdiğim kelebek, beğenmediğim için üzerine attığım çarpı işareti ve altında aynı kelebeğin bir japon tarafından çok daha iyi işlenmişi. sol dirseğimin iki parmak yukarısındaki kurşun yarası. bileklerimdeki otuz dört dikiş. medeniyeti bir aralar, herkes gibi yaladığımı kanıtlayan apandisit ameliyatımın izi. ve sırtımı kaplayan, tanrı'nın yüzü. bilmiyorum... hızlı yaşadım. ama genç ölmekten çok, hızlı yaşlandım! ama hayattayım.kayra, bir gün bana 'mutsuzluğuna hiçbir çare aramıyorsun' demişti." (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)
-
senelerce çok satanlar listelerinde dolaştığından elime almadığım, sonunda merak edip iki sene önce okumuş olduğum roman.
romandaki iki karakter de, marjinal takılma çabasındaki ergen bir erkeğin kaleminden çıkmış gibi. kurgusu, gerçekten, sadece "ben farklıyım, çemberin dışındayım, çok değişik bir insanım yeaaa" diye takılmak isteyen melankolik 20'li yaşlar başına hitap ediyor16-22 diyelim). onları gerçekten mutlu edecek, bazı isteklerini kamçılayacak, bazı konularda gaza getirecek, girmek istedikleri o derin bunalımlarda daha alengirli yerler edinmelerini sağlayacak bir konuya sahip. ancak benim gibi 30 küsur yaşınızda okumuşsanız, romanı 'iç bayıcı' olarak tanımlamanız kaçınılmaz oluyor. kötü bir bağımsız film izler gibi okudum kitabı ve sevmedim. hakan günday'ın iyi kitabı buysa, gerçekten çok şişirilmiş bir yazar olduğunu söyleyebiliriz. bende yeniden başka bir kitabını okuma isteği uyandırmadı en azından.