öğrenci yurdu ve devamında zengin arkadaşın öğrenci evi ^:yalnız babasının parasını ne yedik...^ vesilesi ile 3 yıl yaşadığım ankara semti.

geceleri ayrı bir güzel olur, anıtkabir daha bir etkileyici görünür.
kar yağdığında apayrı bir güzel olur; o ağaçlar, düzenli sokaklar-caddeler...
ankaranın sokaklarında en çok ağaç olan semti olabilir, bu açıdan daha bir yaşanası gelir bana...

geceleri belli belirsiz saatte çıkıp rahatlıkla yürüyebildiğim yerdi, sokaklarında anlamsızca dolaşarak zaman zaman kaybolarak öğrendim bahçelievler'i emek'i...

genellikle emekli kesim yaşar; emekli akademisyenler, subaylar ağırlıkta; komşularıma bayılırdım!
7. caddesi ve devamında; 3. caddesi pek meşhur; gençlerin süslenip püslenip geldiği yerdir; ama bahçelievler sakini pijamasıyla bize buralarda gezerek yerlisi olduğunu belli eder.

şimdi ankarada -hamamönü ile birlikte-en çok özlediğim yer. hala gittiğimde, aştiye indiğim gibi bahçelievlere yürürüm; biraz fatih terim parkında oturur köpeğini gezdiren emekli amca teyzelerle sohbet ederim.

sonra anıtkabire o saatte giremesem bile fevzi çakmak bulvarından atam'a ve inönü'ye ^:fevzi çakmak'tan bakınca es geçilmiyor^ selam eder hamamönü'ne doğru yol alırım...

bak yine bahçeliyi de hamamönünü de ankarayı da ve tüm ankara günlerimi de çok özledim yine...