''zeki bir insan yalnızlıkta, düşünceleri ve hayal gücüyle mükemmel bir eğlenceye sahiptir'' der schopenhauer.

arkadaşlarımızla, sevgilimizle, ailemizle ve diğer sosyal mecralardaki gündelik iletişim kaygılarımız yüzünden zamanımız ellerimizden kayıp gider.

bunları sınırlandırıp; varoluşumuzu düşünmek, sorgulamak, evreni düşünmek, araştırmak ve kültürel etkinliklere daha fazla eğilebilirsek; belki belki de 70-80 senelik saçma hayatlarımıza bir nebze anlam katıp, gezegenimizi daha çekilebilir hale getirebiliriz...

aşırı olmadığı sürece, insanı her zaman olgunlaştıran ve yaratıcılığını tetikleyendir.

yalnızlık, kişinin içindeki yazarı^:x y z de olur^ ortaya çıkarır.

schopenhauer'le açtık, nietzsche'yle kapatalım;

''yaratıcılık ve keşif acıda ve yalnızlıkta saklıdır.''