doğruluk değeri sıfır ile bir arasındaki rasyonel sayı kadar olan önerme. cehalet mutsuzluk olsaydı: "şükür bu halimize de, inşallah öbür dünyada mükafatını alacağız." güruhu olur muydu? öyle ki bu tabakanın sayıca üstün oluşundan dolayı demokrasi denilen sistemde seçme gücünün büyük kısmı bu kişilerin elinde; bilmek istemeyenlerin yani, geleneğin ve vahyin onlara yeterli olduğunu düşünenlerin yani. başka bir açıdan, cehalet mutsuzluk da getirir çünkü bürokratik bilgiyle aynı yatağa girmiş kimselerin daha iyi yaşama sahip olduğu sezildiğinde, bu insanların şaşalı tüketim nesnelerine sahip oluşlarındaki engeller onları mutsuzluğa sürükler. gelinen nokta alttan alta şunu imlemekte: mutluluk, tüketmektir. sorgulama ve evreni olduğu gibi anlama uğraşı gelenekle ve dinle olan bağlara zarar verdiğinde; insan ilişkilerinin kuruluşundaki ilkeler zedelendiğinde, geriye tek sağlam temel olarak bilme uğraşı kaldığında; acının ve yalnızlığın çıplak yüzüne bakar kişi. toplum böyle kişilerin sayısının, öteki kişilerin sayısından fazla olmasını istemez; bir avucu yeterlidir bu mutsuz, dekorlarını yitirmiş kişilerin. bu bir avuç insanı sanatçı olarak, deli olarak, deha olarak putlaştırıp onların etinden sütünden faydalanıp, fikirlerini empoze etmelerine karşı bir çeşit görünmez duvar över malum taraflar. işler anlatıldığı kadar basit değildir. öyle olsaydı günümüz dünyası daha farklı olurdu. sistem, bu bilgiyle mutsuzlaşmış güruhun önüne oyuncaklar koyar, tükettirir onlara yani; alt kültürler vardır, alternatif müzik türleri, alternatif festivaller, elektronik oyuncaklar vardır, alternatif dinler ve kültler vardır, x oteline alternatif olarak y cenneti vardır, x yerine daima onlar için y vardır. belirlenmiş özgürlük alanı sınırlarında, görünmez sınırları geçmeden her şeyi yapabilirler, mutsuz olmaları mühim değil modern insan olsunlar yeter.

özetle, mutsuzum öyleyse aydınım, mutsuzsam sorguladığımdandır düşüncesinden damlayan ego kırıntılarının sizi kasım kasım kasmasına izin vermeyin, simüle edilmiş bizim hüznümüz, yalnızlığımız, boşluğumuz.