üst paleolitik çağda da izine rastlanan ölü gömme şeklidir. en eski kremasyon 26.000 yıl önceye aittir ve avusturalya'dadır. ölü defin ritüelleri dini açıdan belli anlamlarla süslendiği için oldukça özenli olur. bu ritüel sırasında yapılan hata ruhun öbür dünyaya ulaşamayacağı ve kalarak herkese rahatsızlık vereceği inancı taşırdı. bazı topluluklar sorunsuz geçiş için yakmıştır ölüyü. bu tutum soyut bir inanca işarettir. mısırlılar bedenlerine öbür dünyada da ihtiyaç duyacaklarını düşündükleri için bozmadan hatta süsleyerek defnederdi. yakanlarsa bedene gerekli olmayacağını düşünmüş olabilir. ortadoğudaki ilk örnek aşıklıhöyük'tedir. aksaray'daki bu intramural gömüler araştırıldığında kremasyona maruz kaldığı anlaşılıyor. başka yerde yakıldıktan sonra evlerin tabanına hocker şekilde saklanmıştır.
daha erken zamanlara gelindiğinde hititlerde görülür. çok yaygın bir uygulamaydı hititlerde.