Bende çok farklı bir yeri olan şarkıdır,flowers in the dirt albümündeki tüm parçalar öyledir,ama bu başkadır.albümü bir plakçıda ikinci(hatta üçüncü ya da dördüncü bile olabilir)el olarak bulmuştum,kasetin kutusu çatlamış ve çizilmişti.mccartney'nin adını hep duyardım,the beatles'ı da çok benimsememiş olmama rağmen şöyle böyle dinlerdim.ama hiçbir solo çalışmasına aşinalığım yoktu.yine de almaya değeceği hissine kapıldım.kasetin gördüğü hasar,albümün ismiyle birbirini tamamlıyor gibiydi.dükkan sahibi belli ki artık doğru düzgün satılmadığı için kasetlerden kurtulmaya bakıp onları bir nevi çöp olarak görüyordu.ben ise onun gördüğü çöplükte,onun göremeyeceği çiçekleri görüyordum ve kaseti benimle birlikte eve götürdüm.iyi ki de götürmüşüm.hayatım boyunca geri dönmeyi isteyebileceğim lise dönemimin fonunda çalan çok farklı renkler ve sesler silsilesi oldu o albüm.hala da severek dinlerim.
Ayrıca açılış parçası my brave face de onun kadar canlı ve hatırlanmaya değerdir. Ya da how many people .Yok yok bu iş böyle olmayacak,en iyisi albümün tamamını dinleyin.