dün akşam annemin arkadaşları geldi, bahçeye sofra koyduk çay kahve muhabbeti derken, bunların uçanları sofraya akın etti. kadınlar ciyak ciyak bağırıyor, ben de elimle tutup ilerideki ağaçların arasına götürüyorum böcekleri. tabi masadaki herkes bana dehşetle bakıyor. içlerinden daha önce soframıza konuk olan bir tanesi "annesi alıştırmış" dedi. evet annem alıştırdı. kendisi yaradılanı yaradandan ötürü sevdiği için böcekleri öldürmemize izin vermezdi. bi de "onların da ailesi var yazık, onlarda çok korkuyor, buralar daha önce onların eviydi biz onların evinin üstüne ev yaptık o yüzden evimize yiyecek bulmaya geliyorlar çünkü her yere beton döktük "diye bize demagoji yapardı. böceklerin ayaklarına yavaşca parmaklarınızı dokundurursanız elinize tutunur, böylelikle alıp uzak bir yere koyabilirsiniz. en azından biz öyle yapıyos.