-
kötü insanların günah keçisi.
kapitalizm iyi bir şeydir. kapitalizm sayesinde insanlar yüzyıllar öncesine nazaran daha refah içinde yaşıyorlar. insanların yaşantılarını kolaylaştıran ürün ve sistemler, bebek ölüm oranlarının azalıp ortalama insan ömrünün uzaması hep kapitalizmin nimetleridir.
kapitalizmin temelinde hukuk ve özgürlük yatar. ne yazık ki bireylerin, yahut bireylerden müteşekkil kurumların (devlet / örgüt vs.) yapmış olduğu hata ve yanlışlar kapitalizme mal edilmekte. bu durum tıpkı bıçakla cinayet işleyen bir caniyi koruyup da suçu bıçağa atmaya benziyor. kardeşim bıçak ekmek kes diye üretilmiş bir nesne, adam öldür diye değil. benzeri şekilde kapitalizm bireylerin hırsları ve diğer bireylere muhtaç olması gerçeğini (ki bu inkar edilemez bir varsayımdır) olumlu yönde kullanıp max verim üretme temeline dayalı bir sermaye yönetim modelidir. insan doğasına uygun olanı da budur. kapitalizm alternatifsizdir. kapitalizm yerine üretilebilecek herhangi bir model de zaten bulunmuyor. (ve hayır kardeşim, sosyalizm kapitalizmin bir ikamesi değildir)
ilgili bakınızlar;
(bkz: adam smith)
(bkz: murray rothbard)
(bkz: ludwig von mises)
(bkz: frederic bastiat)
(bkz: friedrich august von hayek) -
zannedilenin (yahut iddia edilenin) aksine sanayi devrimi ile ortaya çıkmamıştır. insanlığın evrimleşip, şuur kazanıp da, yeteneklerini farkettiğinde otomatik olarak oluşagelmiştir.
şimdi ilkel insanları düşünün; herkes her işi kendisi yapmaya çalışıyor. kişi hem avcı olmak zorunda ki beslenebilsin. aynı zamanda terzi olmak zorunda ki kıyafetlerini dikebilsin. ve aynı zamanda da inşaatçı olmak zorunda ki barınacağı bir ev inşa edebilsin. zamanla bireylerin farklı farklı alanlarda daha iyi olduğu farkediliyor. mesela bir kişi çok iyi avcı, tüm köyü doyurabilecek avı avlayabiliyor. ama inşaatçılığı o kadar da iyi değil. başka bir birey için de farklı bir senaryo geçerli.
velhasıl bu kişiler bir müddet sonra şunu farkediyorlar; herkes iyi olduğu eşyi yapsın, kendisinden arta kalan ihtiyaç fazlasını da başka bireylerin ürettiği değerler ile takas etsin. böylece avcı en semiz geyiği avlamak istiyor, terzi en iyi kıyafeti dikiyor (ki en semiz geyiği elde edebilsin) ve inşaatcı da en güzel evi yapmaya çalışıyor, gibi gibi. anladınız yani, bireyler kendi refahları için yapabildiklerini en iyi şekilde yapmaya çalışırlarsa, herkes mutlu oluyor, herkes en iyi yemekleri yiyip, en iyi kıyafetleri giyip, en iyi evlerde oturuyor ve refah artıyor.
işte bu refahın kaynağına kapitalizm diyoruz.