1. 'zaten hepimiz yok olacağız.' diye düşünüldüğünde pek de korkutmayan ihtimaldir.
  2. mutlu son diye buna denir
  3. öldükten sonra yaşamanın peşine düşmek kesinlikle saçmalık. seni sen yapan şeyleri yitirip tekrar başlamanın mantığı nedir?

    benim düşüncem öldün ve o an bittin. evren yada ahiret bunlar yok hepsi dünyanın sana tanıtmış olduğu soyut kavramlar. senin soyut bir varlığa dönüştüğün gibi.
  4. ölümden önce var olamayanların umursamadığı ihtimal.
  5. ölümden sonra yaşama inanmıyorum. bu inancımdan (ya da inançsızlığımdan) bağımsız olarak bana ölümden sonra yok olmak, dinlerin bahsettiği biçimde bir yaşam olmasından daha rahatlatıcı geliyor. öldükten sonra "ruhun" (benim düşüncemde "bilinç" kelimesi buraya daha çok uyar) sonsuza kadar yaşayacak olması çok rahatsız edici bir düşünce. dolayısıyla benliğimin, kişiliğimin kaybolacağı düşüncesi beni kesinlikle üzmüyor. bence normal olan, olması gereken bu.
  6. yoktur.
    hesabi ödemeden, kacip kurtulacaklarini zannedenlerin, varligini umduklari, güvendikleri ama olmayan ihtimal ayni zamanda.
  7. ben hayat ve ölümün birbirine zıt kavramlar olduğunu düşünmüyorum esasen. ölüm, herhangi bir 'canlının', bir nedene bağlı olarak 'bedensel' fonksiyonlarını yerine getirememe halidir. hayat ise sadece bedensel fonksiyonların devamından daha fazlasını kapsamalıdır. çünkü insan, sadece bedenden meydana gelmemektedir. nasıl uykumuzdan sonra hiçbir şey olmamış gibi 'hayatımıza' devam ediyorsak, ölümden sonra da devam edeceğiz. ister bilinç deyin ister ruh ister başka bir şey hayat başka bir formda devam etmelidir.
  8. bildiğimiz yaşamda yok olmak diye bir tabir kullanmak son derece yanlış olur. insani açıdan baktığımızda ise en fazla bilinç kaybından bahsedebiliriz.

    ulaşabildiğimiz tüm fiziksel alanları atomlardan ibaret kabul edersek, milyonlanca yıldır pek fazla bir yok oluş görülemez. mesela bu satırları yazmama olanak veren elektronik cihazı oluşturan atomlar zaten milyonlarca yıldır burada vardı, basit bir anlatım ile biz sadece şeklini ve orantılarını değiştirdik.

    organik canlıların tamamı görece kısa süren bir döngüye tabidir. diğer maddelerin döngüsü organiklere kıyasla daha uzun sürebilir.

    sonuç olarak ölümden sonra bilinç yok olur, beden tekrar döngüye girer. yaşarken kazınılan bir takım yetenek ve bilgiler ise bazen bir alt nesile aktarılır.
  9. felsefeyi bir kenara bırak. bak arkadaş. ölümden sonra hayat yok. neden; çünkü hayat dediğin şey nefesle var olur. ölümden sonra nefes yok. ha ama "var" olacak mıyız dersen, evet varlığımız devam edecek.
    fakat boyut farkından dolayı o varlığı açıklamaya herhangi bir kelime yetmez. çünkü o boyutta nefes almayacak, ve oboyutu 5 duyumuzla hissedemeyeceğiz. o yüzden bence çok kasmayın. ölene kadar yaşayın!